aparte

aparte
1 Diferente o distinto:
el suyo es un caso aparte.
sustantivo masculino
2 TEATRO Texto que declama un actor dirigiéndose a sí mismo o a otros, simulando no ser oído por el resto de los actores:
el protagonista hizo un aparte.
3 Parte de un escrito separada por punto y aparte.
SINÓNIMO párrafo
4 En otro lugar:
ponlo aparte, no vayas a confundirte.
5 A distancia, desde lejos:
es mejor que tú te quedes aparte mientras ellos hablan.
ANTÓNIMO cerca
6 Por separado:
he pesado un quilo de azúcar y aparte medio quilo más.
ANTÓNIMO junto
7 Indica con omisión o excluido:
sus amigos lo tienen aparte.

FRASEOLOGÍA
locución prepositiva
aparte de Además de:
no encontré ningún otro dato aparte de lo que ya te he explicado.

* * *

aparte (del lat. «ad», a, y «pars, partis», parte)
1 («Dejar, Estar, Tener») adv. Expresa la situación de una cosa separada de otras que se consideran, con las cuales estaba antes o con las que tiene alguna relación: ‘He puesto aparte los libros que te interesan’. ⊚ Refiriéndose simultáneamente a dos o más cosas, separadas entre sí: ‘Poner aparte el grano y la paja’. ⊚ Por separado, separadamente: ‘He pesado un kilo de azúcar y, aparte, medio kilo más’. ⊚ En un sitio donde queda guardado o retirado para que no estorbe o no se tropiece con la cosa de que se trata: ‘Cuando llegan los paquetes se ponen aparte hasta que vienen a recogerlos’. ⊚ adj. Se emplea en expresiones como «un grupo aparte, rancho aparte», con el sentido de «diferente, otro». ⊚ Ponderando a veces la singularidad: ‘Es un escritor aparte’. ⊚ («Dejar, Tener») adv. Con preterición o desprecio; no dando a la persona de que se trata participación en las ventajas o en la sociedad de otros: ‘Sus amigos le tienen aparte’. ⊚ Con «decir, hablar, llamar», etc., separando a la persona de que se trata de las demás que están presentes. ⊚ m. Situación en que se habla a alguien de este modo: ‘Me lo dijo en un aparte’. ⊚ Particularmente en teatro, lo que dice un personaje para sí o a otros personajes, sin que lo oigan los demás. ⇒ Apartar.
2 Cada parte de un escrito separada por punto y aparte. Párrafo.
3 (Ar.) *Hueco entre dos palabras escritas o impresas. Blanco.
4 (Arg.) Separación de cierto número de reses en un *rodeo.
Aparte de. 1 Prescindiendo de la cosa que se expresa: ‘Aparte de su belleza, no tiene otro atractivo’. 2 *Además de: ‘Aparte de su belleza, tiene otros muchos atractivos’.
Aparte de eso [todo, etc.]. Enlaces frecuentes.
Aparte de que. Expresión conjuntiva de las que pueden llamarse «aditivas», equivalente a «además de que»: ‘Aparte de que no podría hacerlo, tampoco lo intenta’.
V. «ser algo aparte, formar [o hacer] corro [grupo o rancho] aparte».
Dejar aparte. Dejar sin tratar por el momento cierta cosa: ‘Dejemos eso aparte por ahora. Dejando aparte la cuestión de...’
Eso aparte. Forma absoluta frecuente, usada por «aparte de eso».
V. «punto y aparte».

* * *

aparte. (De a-1 y el lat. pars, partis, parte). adj. Diferente, distinto, singular. Góngora es un autor aparte en la poesía española. || 2. m. Palabras que en la representación escénica dice cualquiera de los personajes de la obra representada, como hablando para sí o con aquel o aquellos a quienes se dirige y suponiendo que no lo oyen los demás. U. t. en sent. fig. || 3. Texto que en la obra dramática debe recitarse de este modo. Esa comedia tiene muchos apartes. || 4. Trozo de escrito que empieza en mayúscula y termina en punto y aparte. || 5. Ejemplar de una tirada aparte. || 6. Ar. Espacio o hueco que, tanto en lo impreso como en lo escrito, se deja entre dos palabras. || 7. Arg., Col. y Ur. En un rodeo, separación que se hace de cierto número de cabezas de ganado. || 8. adv. l. En otro lugar. Poner un libro aparte. || 9. A distancia, desde lejos. || 10. adv. m. Separadamente, con distinción. || 11. prep. Con omisión de, con preterición de. Aparte impuestos. Impuestos aparte. || \aparte de. loc. prepos. aparte. Aparte de impuestos. □ V. punto \aparte, punto y \aparte, tirada \aparte.

* * *

adverbio de lugar En otro lugar: poner a. una cosa; en lugar retirado: hablar a.
► A distancia, desde lejos.
adverbio de modo Separadamente, con distinción: les dieron cuarto a.
► Con omisión o preterición de: esto a.
masculino Lo que en las representaciones escénicas dice un personaje cualquiera hablando para sí o con otro u otros, y suponiendo que no lo oyen los demás.
► Párrafo (división).
tirada aparte Díc. de la tirada especial de algún artículo, separada de la revista o publicación de que forma parte.

Enciclopedia Universal. 2012.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую
Sinónimos:

Mira otros diccionarios:

  • aparté — [ aparte ] n. m. • 1640; it. a parte « à part, à l écart » 1 ♦ Mot ou parole que l acteur dit à part soi (et que le spectateur seul est censé entendre). Les apartés étaient fréquents dans la comédie. Loc. adv. En aparté. ⇒ 1. bas. 2 ♦ (A parté… …   Encyclopédie Universelle

  • aparte — 1. Puede funcionar como adverbio, como adjetivo, como sustantivo y como preposición: a) Como adverbio significa ‘en otro lugar’: «De entre ellos [los conejos], puso aparte algunos» (Sánchez Héroe [Col. 1988]); y ‘separadamente, por separado’:… …   Diccionario panhispánico de dudas

  • aparte — adverbio de lugar 1. En otro lugar: Guarda tu dinero aparte. 2. A cierta distancia: Debes mantenerte aparte para no recibir ningún golpe. adverbio de modo 1. Dejando a un lado. Observaciones …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • aparte — APÁRTE adv. În mod separat, deosebit (de...). ♦ (În teatru, ca indicaţie pentru actori). Ca şi cum ar vorbi cu sine însuşi, dar cu glas tare. ♦ (Adjectival) Deosebit, special, anumit. Trăsătură aparte. – A3 + parte (după fr. à part). Trimis de… …   Dicționar Român

  • aparte — (De a 1 y el lat. pars, partis, parte). 1. adj. Diferente, distinto, singular. Góngora es un autor aparte en la poesía española. 2. m. Palabras que en la representación escénica dice cualquiera de los personajes de la obra representada, como… …   Diccionario de la lengua española

  • Aparte — Aparté Voir « aparté » sur le Wiktionnaire …   Wikipédia en Français

  • aparté — ou mieux a parté (a par té)    Ce sont deux mots latins qui signifient à part, de côté, séparément. 1°   Adv. Ce vers doit être dit aparté par l acteur, c est à dire à part, ou de manière que les autres personnages ne l entendent pas. 2°   S. m.… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • Aparte — Saltar a navegación, búsqueda El aparte en teatro es una parte del diálogo dirigida al espectador y que se ha de suponer que no oyen el resto de los personajes. El aparte puede estar o no marcado en el texto. En el teatro clásico en castellano,… …   Wikipedia Español

  • aparté — APARTÉ. s. m. Il n a point l S au pluriel. Mot pris du Latin, d où il a passé dans notre langue, comme dans l Italien et l Espagnol; il signifie Ce qu un Acteur dit, de manière à être entendu des Spectateurs, mais qu on suppose ne l être pas des… …   Dictionnaire de l'Académie Française 1798

  • aparte — |àp| s. m. 1. O que um ator diz simulando falar consigo ou como se só fosse ouvido pelo público. 2. Frase isolada com que se interrompe quem fala. = COMENTÁRIO, PARÊNTESE 3. Observação marginal feita no meio de um discurso pelo orador. =… …   Dicionário da Língua Portuguesa

Compartir el artículo y extractos

Link directo
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”